Obturacyjny bezdech senny to choroba spowodowana powtarzającymi się wielokrotnie w czasie snu epizodami zatrzymania oddychania lub jego znacznego spłycenia.

Obturacyjny bezdech podczas snu może powodować choroby zagrażające życiu, w tym: wysokie ciśnienie tętnicze, zaburzenia pracy serca, udar, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) i zastoinową niewydolność serca.

Szacuje się, że problem bezdechu sennego dotyczy około 1,5 mln osób. Z powodu OBS cierpi 24% dorosłych mężczyzn i 9% dorosłych kobiet.
Do głównych czynników ryzyka obturacyjnego bezdechu sennego zalicza się: płeć męską, otyłość (szczególnie górnych partii ciała), nieprawidłowości w budowie górnych dróg oddechowych, palenie tytoniu, picie alkoholu.

Etapy diagnostyki i leczenia

Badanie poligraficzne polega na ciągłym zapisie snu osoby badanej. Rejestracja snu obejmuje szereg czynności fizjologicznych oraz pozwala nie tylko na rozpoznanie zaburzeń oddychania w czasie snu, ale także na ustalenie ich typu i stopnia zaawansowania. Badanie jest wykonywane w domu pacjenta.


Konsultacja z lekarzem specjalistą (laryngolog/neurolog) jest kolejnym etapem diagnostyki zaburzeń snu. Lekarz omawia wyniki badania i przygotowuje indywidualne zalecenia dla pacjenta.

Do głównych metod leczenia bezdechu zalicza się:

Leczenie operacyjne – zabiegi mające na celu przywrócenie drożności dróg oddechowych:

Plastyka podniebienia miękkiego przy użyciu RF

Zmniejszanie migdałków podniebiennych przy użyciu RF

UPPP + RF podniebienia miękkiego

Septoplastyka (korekcja przegrody nosowej)

Wycięcie migdałka gardłowego i zmniejszenie migdałków podniebiennych

Terapia CPAP – maska zakładana na nos, połączona z urządzeniem wytwarzającym niewielkie dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, która zapewnia ich drożność podczas snu i likwiduje bezdech (istnieje możliwość skorzystania z częściowej refundacji NFZ).

Dla kierowców
Nieleczony bezdech senny na skutek licznych mikrowybudzeń i niedotlenienia może powodować m.in. zaburzenia koncentracji i przysypianie w ciągu dnia. Badania wykazały, że bezdech senny u kierowców zwiększa 7-krotnie ryzyko wypadku niż w przypadku osób zdrowych.

Zgodnie z dyrektywą unijną kierowcy ze zdiagnozowanym i nieleczonym bezdechem sennym mogą stracić prawo jazdy, jeżeli nie poddadzą się leczeniu. Diagnostyką są objęte również osoby, które starają się o uprawnienia i u których lekarz podejrzewa bezdech senny.